Od masrika do magriba, svuda gdje se ezan cuje,
ubijaju jata Tvoja, Tvoje ševe i slavuje!
Nase selo umuklo je, pa nebesa tuzna stoje...
Al' sto vise krvarimo, sve vise Te mi volimo,
sve glasnije mi klicemo i u zori osvicemo!
Ovog casa, dok ti spavas, rezu krila jedne ptice!
Ubijaju - ni zbog cega! - nasu bracu i sestrice!
Ovog casa; dok ti spavas, na odzaku gnijezda pale!
Nocas mrznu - ni zbog cega! - njezne oci ptic'je male...
Ovog casa, dok ti spavas, novo jato na put krece;
grlimo se i gledamo: koga sutra biti nece?!